Om wild van te worden!!!

De weg van Chobe naar Savuti is niet veel meer dan 2 sporen in het zand. We kiezen voor de route langs de rivier. Die is iets langer maar dan hebben we kans op wild. De route wordt al snel onderbroken omdat we op een tak rijden die vast komt zitten onder de auto. Er zit niets anders op dan de auto uit te stappen en te gaan kijken. Ik offer me op! ik zie de stok vastzitten en probeer hem eerst weg te trappen terwijl ik om me heen kijk voor wilde dieren.... Dit lukt niet, dus moet ik toch bukken en onder de auto kijken of ik hem los kan trekken. Lars zit op de uitkijk. Na flink trekken en rukken lukt het om de stok weg te krijgen. Snel de auto in en daar voel ik me stiekem ook stoer! we vervolgen onze weg naar de gate. Daarvandaan volgt ineens een stukje asfaltweg! We zijn verbaasd maar ook heel blij! Dat schiet tenminste op! Dan zegt de routebeschrijving dat het asfalt abrupt ophoudt en dat gebeurt ook. We volgen weer de zandsporen. Dan zien we na enige tijd een safari auto in de verte en een camper. Ze staan stil. Er rent een man voor onze auto uit en vlakbij de camper zegt hij dat we de versnelling in de "lock" moeten zetten. Huib zet hem in de lock. We zien dat de gasten uit de safari auto massaal de camper door het zand duwen zodat dat die weer op weg kan. Wij volgen onder luid gejoel en applaus de camper! Gelukt! Na een paar kilometer maakt de camper plaats voor ons zodat we hem kunnen passeren. Dan komen we bij een splitsing maar kunnen we niet goed lezen wat er staat. Kevin en ik stappen uit en lopen om de steen heen die ons aanwijzingen moet geven. We denken dat we links moeten aanhouden. Vanuit die weg komt een 4x4 aangereden. We vragen of dat de weg is naar Savuti en ze bevestigen dat. Ze zeggen nog wel dat het een shitty road is. Wij denken nog veel erger dan we hebben gehad kan toch niet? Wat zaten we fout.... Een weg van ongeveer 15 kilometer met één en al hobbels waar we allemaal een beetje naar van werden. Maar we moesten door. De route was lang en we wilde voor het donker op de camping zijn.
Compleet door elkaar geschut komen we aan bij iets dat lijkt op een gate. We melden ons en we moeten ons en de auto registreren. De reservering was goed doorgekomen en na het ondertekenen van de nodige juridische papieren waarin staat dat zij niet aansprakelijk zijn voor enige verwondingen door wilde dieren, mogen wij de campsite op. Ik vraag nog of het mogelijk is om 's nachts te plassen en het antwoord is ja op eigen risico en met je auto naar het wascomplex. Dat is lastig in onze situatie want als de tenten op het dak zijn uitgeklapt dan kunnen we niet meer rijden. Ok dit moeten we goed gaan organiseren.
We komen aan op een mooie plaats onder een boom en naast ons staan 3 Campers van Zuid-Afrikanen. De Campers blokkeren de campingplek zodat zij heel beschermd daar tussen kunnen braaien. Dat kunnen wij niet. Wij parkeren onze auto met tenten gericht op het washok en onze organisatie begint. We zorgen dat we bij licht onze slaapspullen klaar hebben liggen ons eten is binnen handbereik en we gaan hout sprokkelen. Dan bij schemer naar het washok en ons klaarmaken voor de nacht. In het washok hoor ik een Zuid-Afrikaanse vrouw vertellen dat iedereen vol is van de "lionkill" vandaag. "Jullie gaan vast leeuwen zien" zei ze. En we gingen ze niet alleen zien....
Na onze braai hebben we nog even om het vuur gezeten toen we het te spannend vonden worden en in de tent zijn gekropen. Dat was om 20.00 uur. Om 23.10 uur wordt ik wakker van enorme leeuwenbrullen. Ze lijken wel onder de tent te staan!!! ik hoor voetstappen, gerotzooi aan de prullenbak en een paniekbrul van een kudu. Ik lig stijf van angst in mijn slaapzak. Lars ligt naast mij maar slaapt gelukkig. Het enige dat ik kon bedenken was dat het nog 7 uur duurt voor het licht wordt en plassen? Never nooit niet dat ik uit mijn tent ga! Ergens val ik toch in slaap en 's morgens hebben Huib en Kevin ook de leeuwen gehoord. Mats en Lars zijn er door heen geslapen. Ik kijk naar de sporen op de grond en roep onze expert Kevin erbij... "Kijk kev welke sporen zijn dit?" Vraag ik hem. Kevin zegt dat het leeuwen of luipaard sporen zijn maar omdat we maar sporen van 1 dier zien gokken we op het luipaard een leeuw loopt in een groep. Yes een luipaard onder onze tent vannacht! We maken een ontbijtje en moeten vandaag weer een afstand afleggen naar khwai eveneens over hobbelige zandsporen. We doen een kleine detour van de mainroad en komen een safari auto tegen. Huib vraagt of ze iets gezien hebben en hij zegt ja, leeuwen. Op de weg. Dus wij zo snel als we kunnen op zoek. Dan zien we een 3 tal auto's stilstaan. Langzaam komen we dichterbij en we zien rechts een aantal leeuwen in het gras. Links loopt een leeuw rondom de auto's en ploft neer voor het wiel van de safari auto. Prachtig! Dan zien we rechts iets bewegen en blijkt het bruine dat wij aanzagen voor een rots te bewegen! Oh wacht het is een prooi! Een buffel! Het is een lionkill!!! We proberen nog dichterbij te rijden en moeten een stukje off road. Dan zien we de leeuwen zich tegoed doen aan de buffel. Één van de leeuwinnen komt onze kant oplopen en was in voor een fotomomentje! WoW ze ging naast de auto liggen en we waren zo dichtbij dat we de vliegen op haar neus konden zien. Ze had al gegeten en nam het ervan om in de schaduw bij onze auto in onze lens uit te buiken! We hebben hier zeker een uur gestaan en de mooiste foto's geschoten! Wat een belevenis! Dan moeten we toch echt door naar khwai. Het is een lange weg en ergens in de middag komen we aan. Ook deze reservering is doorgekomen. Na alle paperassen, handtekeningen en registraties mogen we naar onze campsite. We hebben nu een plek aan de rand van de camping. We parkeren onze auto met tenten gericht op het iets verder gelegen washok en onze organisatie begint weer. We hebben hout, vlees voor de braai en witte bonen in tomatensaus. Ook nog een klein beetje wijn voor een goede nachtrust. We kleden ons om en beginnen aan het diner. Door de bomen heen zien we onze campingburen met een enorme zaklamp door de bomen schijnen. We horen ergens een knal en dan is het stil. We durven niet naar het washok dus er moet geplast worden bij de auto. De jongens liggen in de tent als Huib plotseling schreeuwt : "een hyena!" Ik spring in de auto en Huib staat oog in oog met de hyena die op nog geen 3 meter afstand heel brutaal richting braai loopt. De kinderen liggen boven in de tent en we weten niet goed wat we moeten doen. De hyena loopt weer om de auto heen en dat is het moment dat wij ook een sprintje trekken naar boven de tent in. De hyena komt weer terug en likt de braai. Vanuit de tent kunnen we de hyena volgen en ook het vuur brandt nog steeds. Dat lijkt de hyena niet te boeien. Wat een situatie en wat een paniek kan je voelen. Dan zien we hem niet meer maar we kunnen zijn weg over de camping horen adhv het geschreeuw van de andere campinggasten. Een vrouw in de verte schreeuwt: "go away" en Huib zegt: "dat verstaat hij niet" waardoor we allemaal beginnen te lachen. Pfff tijd om de slapen.
Na een rustige nacht zitten we 's morgens aan de koffie nog te praten over de hyena. Dat was echt spannend! De volgende stop is third bridge. Dit ligt in de okavango delta en dankt zijn naam aan de brug over het water om er te komen. We vervolgen onze weg over zandpaden, dan komt er een kruising met een een verharde weg. Volgens mijn route moeten wij die niet hebben maar moeten we de weg oversteken naar weer een zandspoor weg. Na een paar honderd meter gaat het mis. We komen vast te zitten. We moeten duwen. Oh jee! Lars Kevin en ik gaan de auto uit en bij 3 duwen zo hard als we kunnen. De auto is eruit dan moeten wij als gekken rennen om weer bij de auto te komen en onderwijl kijken we uiteraard om ons heen. Gelukt! We zitten weer in de auto. Huib zegt dat we de verharde weg moeten nemen want dit gaat niet werken. We draaien naar rechts richting die weg en plots zitten we weer vast! Dus weer duwen! De jongens vinden het geweldig! Gelukkig gaat ook deze actie goed! De verharde weg leidt ons naar de third bridge. Daar aangekomen zien we de brug! Kevin en ik gaan de brug lopend op om de auto te filmen als die de brug over gaat. Er is een auto voor ons en die gaat na de brug vrij hard door het laatste beetje water dat willen wij ook. Dus voor het water zitten wij weer in de auto en zegt Kevin: "pap je moet vrij hard door het water dat deed die auto hiervoor ook". Huib geeft gas en als de voorwielen de drempel raken van iets dat in het water ligt worden we gelanceerd! We komen allemaal los van onze stoel. De neus van de auto wijst naar de hemel en met een smak komen we gelukkig rechtop in het water terecht! Kak! Dat ging maar net goed!
Bij third bridge staat een keet met boodschappen en hier kunnen we weer wat proviand inslaan. Zelf een fles wijn om van de schrik te bekomen.
We hebben een prachtige plek aan de rand van het park en in de middag maken we nog een boottocht over het water van de okavango delta. We zien een hoop krokodillen, vogels en prachtige lelies.
Bij terugkomst begin ik aan de spaghetti een makkelijke maaltijd hadden we bedacht. Zodra we willen afruimen en het inmiddels donker is geworden horen we de eerste geluiden van wilde dieren. We zorgen snel dat alle etensresten zijn opgeborgen en bij het opruimen van de laatste spullen horen we ineens valk achter de auto een leeuw brullen. We schrikken ons een hoedje en vluchten de tent in. Het gebrul blijft aan. Ik denk dat hij in het hoge gras achter de auto zit en er zit niets anders op dan bivakkeren in onze tent. We hadden vanavond geen vuurtje dus kunnen we niet goed zien waar het wild is. Er wordt weer gerommeld aan de prullenbak en de kudu schreeuwt zijn brul weer over de vlakte. Zo duurde weer een lange nacht met indrukwekkende wildgeluiden. Vooral de nijlpaarden die 's morgens vroeg luid richting het water liepen. De volgende ochtend ligt het bewijs van het wild pal op de campingplek. Een enorme verse hoop olifantenstrond!
De weg naar Maun gaat via second bridge maar die is gesloten zeggen ze bij third bridge. We kunnen. Er wel omheen. Dan moeten we door het water? Vragen we? Nee het is een dry road geven ze aan. De omweg via fouth bridge is te lang dus we gokken het erop! De route is prachtig zeker als we op een open vlakte het tafereel aanschouwen van wat lijkt op jakhalzen maar het is een ander soort. Helaas weten we niet precies wat het zijn.
Het is weer een lange dag rijden en onze laatste dag in de okavango delta! Helaas! Maun is een grote stad en is een hoop levendigheid! We doen een middagdrankje in een sportsbar en voor het avondeten komen we per ongeluk terecht bij een mooie lodge met heerlijk eten en een geweldige bediening! Na een nachtrust vol feestgeluiden, hondengeblaf en getrommel gaan we vroeg op voor een mokorotocht. We worden met een speedboot in anderhalf uur naar de mokoro plaats gevaren. Daar gaan we op 3 mokoro's een stukje de okavango delta in. Onderweg leren we veel over de vegetatie. We worden gewaarschuwd voor spinnen in de boot maar die zijn heel vriendelijk zeggen ze en als we ze zien moeten we ze "gewoon" oppakken en overboord zetten! Tuurlijk! Gewoon oppakken! En dan zit er inderdaad erbij mats een spin. Met moeite kan hij rustig blijven maar oppakken en overboord zetten? Echt niet!!! We onderbreken de tocht met een wandeling over een eiland en daar zien we een kudde zebra's we kunnen behoorlijk dichtbij komen. Als we dan het geluid horen van een redbuck dan zet een andere kudde het op een rennen. We kunnen de vluchtroute volgen tot ze op het volgende eiland zijn aangekomen.
De terugreis met de mokoro is weer heerlijk rustig en vredig door het riet. En dan met de speedboot weer naar maun. 'S avonds eten we nog een keer in de lodge. En dan gaan we de dag erop naar de zoutvlakte! Hier overnachten we onder de sterrenhemel midden op de vlakte! Onderweg zien we naast de snelweg vele koeien en geiten lopen en moeten we geregeld op de rem omdat ze op hun gemak oversteken. We hebben een echte uitwijk manoeuvre als een zwerfhond denkt de auto te kunnen aanvallen. Dat ging gelukkig goed! Een paar tientallen kilometers verder zien we ontelbare gieren langs de weg. Er blijkt een zebra langs de weg te liggen en de gieren zijn begonnen aan hun ontbijt. Aangekomen bij Planet Baobab krijgen we te horen hoe het zometeen gaat. We kunnen de drankjes vast bestellen die we mee willen nemen op de zoutvlakte en we lunchen voor vertrek. Dan brengt Djorna ons met de safari auto in 2 uur naar een plek waar de meerkatten zijn. We zien veel timons (van de lionking) en we kunnen heel dichtbij komen. Als 1 meerkat een schorpioen opgraaft en eet is mats er klaar mee. Hij wil naar de zoutvlakte! We zien de zoutvlakte in de verte al liggen. Vlak voor we de vlakte opgaan komen we bij een nederzetting waar 3 quads voor ons klaar staan. Per quad gaan we verder achter de safari auto aan de vlakte op. Het is nogal stoffig dus krijgen we een doek omgebonden. Huib gaat met mats op een quad Kevin gaat met Debby en Lars rijdt zelf! Halverwege stoppen we voor een sundowner en dan gaat Kevin ook de quad besturen. Stiekem heeft Mats ook al mogen gassen en besturen met Huib achter hem.
We komen aan bij een vuurtje en wat stoelen en daar staat een meneer ons op te wachten. Hij heeft de voorbereidingen getroffen voor ons diner en onze overnachting. We zien de zon ondergaan, de sterren langzaam te voorschijn komen en onderwijl genieten van een braai. We zien zoveel sterren dat Kevin en mats als willen gaan liggen in hun slaapzakken om naar de sterrenhemel te kunnen kijken. Wij genieten nog even rondom het vuur. Dan gaan wij ook de slaapzakken in. Wat een uitzicht en wat een ervaring! Het wordt vannacht 3 graden dus we zullen vroeg wakker zijn. In de nacht word ik wakker en zie ik hoe de maand de omgeving verlicht! Hoe ver ik ook kijk, er is niets dan zout en stilte afgebroken door hier en daar een snurkje of zucht van de jongens die heerlijk liggen te slapen.
Als de zon 's morgens zijn eerste licht over de vlakte straalt zijn onze mannen alweer druk met het vuur. Het is freezing cold maar ik moet eruit om te plassen. Hiervoor staat een paar meter verderop een open tent met binnen in een gat. Dat is de wc. Dan krijgen we koffie en muffins en moeten we op de quads terug. Het is zo verschrikkelijk koud dat we een paar keer moeten stoppen omdat we geen kracht meer kunnen zetten met onze duim voor het gassen. In de safari auto krijgen we en poncho om ons heen om op te warmen en gaan we terug naar de lodge. Een geweldige ervaring die we deels delen met Nederlanders in de lodge die komende avond gaan.
Na het ontbijt volgt een hele lange reis van 6 uur om de zoutvlakte heen. We moeten 's avonds aankomen bij khama rhino sanctuary. Hier zien we aan het eind van de middag nog in de verte een kudde neushoorns. Nog steeds in de stand 4 van de big five hebben we gezien. Helaas heeft het luipaard zich nog niet aan ons laten zien.
De volgende dag is weer een enorm lange dag naar Zuid-Afrika (sun city). Hier gaan we de laatste dagen van onze vakantie nog even relaxen.